به گزارش پایگاه خبری گلستان جوان، مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی تاریخی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفت که با توجه به آثار متعدد تاریخی و قدیمی کشور باید فرهنگ احیا و مرمت بافت‌های تاریخی با هدف انتقال آن به نسل آینده نهادینه شود.
محمدرضا کارگر شامگاه دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۴۰۰ در مراسم اختتامیه برنامه‌های گرامیداشت هفته میراث فرهنگی گلستان اظهار داشت: روز جهانی موزه‌ها و هفته میراث فرهنگی، بهترین فرصت برای بیان ظرفیت و ویژگی آثار تاریخی و ضرورت توجه جامعه به قابلیت‌های متعدد آن در جریان توسعه کشور است.
وی خاطرنشان کرد: ارزش آثار تاریخی به حفظ اصالت آن است و در جریان مرمت آن‌ها باید از شبیه سازی آن به معماری جدید و لوکسسازی بنا‌ها خودداری کرد.
مدیرکل موزه‌ها و اموال منقول فرهنگی تاریخی وزارت میراث فرهنگی گغت: با لوکس سازی بنا‌های تاریخی نمی‌توان به حفظ، احیا و مرمت این آثار کمک کرد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گلستان هم در این مراسم با اشاره به این که در مسیر رسیدن به توسعه پایدار نباید نسبت به پیشینه فرهنگی و تاریخی خود بیتفاوت باشیم گفت: مرمت، احیا و نگهداری ۲ بافت تاریخی گرگان و گمیشان در دستور کار قرار دارد.
احمد تجری اظهار داشت: سهم مرمت و احیای هر اثر در گلستان بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار ریال است که این اعتبار نشان می‌دهد بدون کمک بخش خصوصی و مشارکت مردم قادر به نگهداری و تبدیل آن‌ها به مکان‌های گردشگری و تفریحی نخواهیم بود.
در این مراسم از ۲ لوح ثبت ملی تالارفخرالدین اسعد گرگانی و پالان دورزی رونمایی شد.

بافت تاریخی گرگان به دلیل وسعت زیاد و سبک معماری جذاب و منطبق بر ساخت و ساز دوران قاجاری که نمونه‌های کمی از آن به صورت متمرکز در کشور باقی مانده است؛ می‌تواند جذابیت زیادی برای سرمایه گذاران بخش خصوصی داشته باشد.

بافت قدیم گرگان حدود ۲۰۰ هکتار وسعت دارد و پس از اصفهان و یزد سومین بافت بزرگ ارزشمند تاریخی ثبت شده ایران است.

بافت تاریخی گرگان که عنوان افتخارآمیز وسیع‌ترین بافت تاریخی ثبت شده شمال ایران را دارد با بنا‌های شاخصی همچون خانه‌های شیرنگی، تقوی، شعرباف، خراسانی، مفیدیان، کبیر، سرای باقری‌ها و امامزاده نور در محلات سرچشمه، دوشنبه‌ای، دربنو به مرکز استان گلستان هویتی عمیق بخشیده است.

بافت تاریخی گرگان با حدود ۲۰۰ هکتار وسعت به عنوان قدیمی‌ترین بافت تاریخی ثبت شده کشور است که به شماره ۴۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

بام‌ها سفالی و قرمز رنگ، دیوار‌ها و جرز‌ها آجری و رج به رج کنار هم چیده شده. شمایلی از شهری کهن که امروز هنوز هم پا برجاست. اگر چه ” مادر” گرگان هرچه بیشتر پا به سن گذاشت و بزرگ شد، کمتر نشانی از گذشته زیبایش را با خود به همراه آورد. آنچه امروز از گرگان کهن مانده و به بافت تاریخی شهر می‌شناسیمش، یادگار روزگاری است که این شهر را دارالمومنین می‌خواندند. بافتی که با وجود اینکه شهر جدید دورادورش بدون توازن و زیبایی بزرگ شده، اما هنوز وقار خود را حفظ کرده است.

این بافت که عنوان افتخارآمیز نخستین بافت تاریخی ثبت شده ایران را همراه دارد، نه تنها کالبدی بی‌روح را در بنا‌ها و کوی و گذر‌ها حفظ کرده بلکه هنوز روابط اجتماعی پویایی را داراست. هنوز هم بافت با بنا‌های شاخصی به گرگان هویت می‌دهد. بنا‌هایی مانند خانه شیرنگی، خانه تقوی، سرای باقری، خانه مفیدیان و امامزاده نور و غیره.

بافت تاریخی گرگان زیباترین و دل انگیزترین فضایی است که می‌توان به دور از هیاهوی شهر ساعت‌ها در آن قدم زد و تنفس کرد.

بافت تاریخی گرگان

بافت تاریخی شهرگرگان بخشی از بافت‌های تاریخی منطقه محسوب می‌شود که بیش از ۱۶۲ هکتار وسعت دارد. آن چه اکنون آن را بافت تاریخی گرگان می‌نامیم بازمانده مجموعه‌ای از یک شهر (استرآباد) و عناصر آن و فضا‌های شهری همچون مساجد، آب انبارها، قنات‌ها، معابر و واحد‌های مسکونی یک یا چند طبقه و … است. استرآباد دروازه‌ها و کاروانسرا‌های متعددی داشته که دروازه‌هایی چهل دختر- بسطام- میدان- فوجرد و سبزه مشهد از مهمترین آن‌ها بوده است. این بافت در سال ۱۳۱۰ به شماره ۴۱ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. این بافت دارای دو بخش اداری و مسکونی بوده که منازل موجود در بخش مسکونی عمدتاً متعلق به اواخر دوره قاجار و اوایل دوران پهلوی است.