دهه کرامت از اول ذی القعده سالروز میلاد باسعادت حضرت معصومه (س) آغاز می‌شود و تا یازدهم ذی القعده سالروز میلاد با سعادت امام رضا علیه السلام ادامه می‌یابد.

به گوش دل ندا آمد، که یار دلربا آمد                به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمد
خدا داد آنچه را وعده، بشد در ماه ذیقعده        که آمد بهترین بنده، رضا آمد، رضا آمد

 

 

دوشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۰بمناسبت دهه کرامت، اهتزاز پرچم یا علی‌بن موسی ایّها الرضا (ع) در ارتفاعات تپه هزارپیچ ازسوی شهرداری گرگان 

 

یکم ذی القعده سالروز میلاد حضرت معصومه (س) است؛ بزرگ بانویی که به همراه امام رضا (ع)، آموزگاران تقوا، احسان و کرامت برای تمامی اعصار شدند. به همین مناسبت در ایران اسلامی فاصله میان ولادت کریمه اهل بیت (س) تا تولد امام هشتم (ع)، دهه کرامت نامیده شد تا ارزش وجودی آن خوبان را همگان دریابند.

دهه‌ی کرامت، ۱۰ روز نخست ماه ذی‌العقده است که با سالروز ولادت حضرت معصومه (س) آغاز می‌شود و تا سالروز میلاد امام رضا (ع) ادامه دارد. این دهه مبارک یادآور بسیاری از نکته‌های متعالی و مفاهیم ارزشمند در دین مبین اسلام است. فرصتی شایسته که لطیف‌ترین علایق، مهر و وفای بی همتای یک خواهر نسبت به مقام شامخ و والای برادر خویش را نشان می‌دهد.

کرامت به معنای بزرگواری است و اصل کرامت در روایات ائمه معصومین (ع) ملاک دینداری انسان‌ها شناخته می‌شود، آنچنان که حضرت محمد (ص) فرمودند: «بزرگواری مرد همان دین او است.»
دلیل همزمانی دهه کرامت با ولادت با سعادت امام هشتم (ع) و حضرت معصومه (س)، کرامت و بزرگواری این بزرگواران و حضور پربرکت آنان در ایران اسلامی است.
دهه کرامت هنگامه‌ای ارزشمند برای مردمان این مرز و بوم به شمار می‌رود تا از برکات و آثار گرانبهای هجرت بزرگان دین اسلام به این سرزمین بهره‌مند شوند. اکنون در آستانه میلاد زینت بخش مهد اسلام، حضرت معصومه (س) مسلمانان غرق در شادی و سرورند. انسانی فرهیخته و والامقام همچون حضرت معصومه (س) که پیروان راستین خاندان اهل بیت (ع) سال‌ها در انتظار میلاد این بزرگوار بودند، زیرا پیش‌تر امام صادق (ع) بشارت آمدنش را داده بود. بانویی که به نقل از امام ششم (ع) با شفاعت او تمامی شیعیان وارد بهشت خواهند شد.

حضرت فاطمه معصومه (س) در یکم ذی القعده ۱۷۳ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود. پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر (ع) امام هفتم شیعیان و مادر پاکدامنش نجمه (س) از پرهیزگارترین بانوان عالم بود. امام رضا (ع) به دلیل سرشت پاک این بانوی ارجمند، ایشان را معصومه می‌خواند و از دیگر لقب‌های وی می‌توان به کریمه اهل بیت، طاهره، رشیده، تقیه، رضیه، مرضیه، سیده صدیقه، سیده رضیه مرضیه، سیده نساء العالمین، محدثه و عابده اشاره کرد.
هنگامی که کریمه اهل بیت (س) ۱۰ سال داشت، پدر بزرگوارش که پیوسته در زندان هارون الرشید به سر می‌برد، به شهادت رسید و از آن پس با تربیت و مراقبت برادرش امام رضا (ع) رشد و پرورش یافت.
بانوی فضل و کرامت در معیار‌های ارزشی اسلام پیشتاز بود و در علم، کمال، تقوا و قداست جایگاه ارزشمندی داشت. حضرت معصومه (س) در راه اثبات ولایت گام‌های بسیاری برداشت و با نقل روایت‌های بسیار درباره‌ی پیشوایی امام علی (ع) به اثبات ولایت ایشان و دیگر امامان معصوم (ع) پرداخت.
امام هشتم شیعیان در وصف مقام و منزلت این بانوی بزرگوار فرموده است: «فردی که حضرت معصومه (س) را در قم زیارت کند مانند آن است که مرا زیارت کرده است.»
حضرت معصومه (س) یک سال پس از هجرت تبعید گونه امام رضا (ع) به مرو و مشهد، در ۲۰۱ هجری قمری برای دیدار برادر و نشر پیام ولایت به همراه عده‌ای از نزدیکان خود از حجاز راهی خراسان شد، اما در میانه راه و پس از رسیدن به شهر ساوه با مخالفان اهل بیت (ع) که از پشتیبانی ماموران حکومت برخوردار بودند، روبرو شد و جنگی نابرابر به راه افتاد. در این واقعه تعداد زیادی از همراهان آن حضرت به شهادت رسیدند.
ایشان در این میان به دلیل بیماری، توان ادامه مسیر را به سمت مشهد نداشت بنابراین به همراه تعداد کمی از یارانش به طرف قم حرکت کرد و پس از استقبال مردم این شهر، برای استراحت به منزل موسی بن خزرج از شیفتگان اهل بیت (ع) رفت و مدتی در آنجا ماند، اما پس از تحمل ۱۷ روز بیماری این دیار فانی را ترک کرد و به دیدار حق شتافت.
روز میلاد حضرت فاطمه معصومه (س) به پیشنهاد فرهنگسرای دختران و تایید شورایعالی انقلاب فرهنگی در ۱۳۸۵ هجری خورشیدی به عنوان روز دختران نامگذاری شد تا گوهر‌های پاک سرشت این سرزمین اسلامی با الگو گرفتن از کریمه‌ی اهل بیت (ع) و به کار گیری توانایی‌ها و استعداد‌های خود به عنوان یک زن مسلمان نقش موثرتری را در خانواده و جامعه ایفا کنند.